Doorgaan

En we gaan verder. Stemmingen vliegen nog alle kanten op, maar de weken gaan gewoon verder.

Van 't weekend ook gewoon slecht en onrustig geslapen, gewoon omdat ik het te druk heb. Voel me dan zo labiel als wat. Voel me dan helemaal in de put zitten.
De cursus op maandagavond gaat goed, dus dat is wel fijn.

Gisteravond voelde ik me ook zo rottig, zo emotioneel. Ik kom ook steeds niet tot hardlopen, terwijl dat eigenlijk nu zo belangrijk is. Voelde me te moe, mijn spieren doen zeer over heel m'n lichaam, raken maar niet uitgerust ofzo. Ik heb lekker op de bank gehangen en ben me gaan voorbereiden op de bijbelstudiegroep van Beth Moore, die vandaag startte. Ik knapte er toch wel van op. Kreeg er weer wat energie van. Toen ben ik nog even naar de verjaardag van mijn schoonzusje geweest. (man was niet thuis). Zomaar een uurtje. Daar verteld dat mijn B maandagavond is opgepakt en nu dus weer in de gevangenis (of nog in politiecel?) verblijft. Het brengt weer nieuwe zorgen met zich mee, maar geeft ook een stuk rust denk ik op termijn. Enfin....even m'n verhaal kunnen doen. Daarna lekker vroeg naar bed. Bewust, zodat ik nog even wat anders kan lezen dan een studieboek. Uiteindelijk niks meer gelezen, want viel zo in slaap. Best lekker geslapen..dan sta je toch wat lekkerder op.

Vanmorgen kwamen R en A voor de bijbelstudie. We gaan 'm eerst zelf doorlopen en daarna is het de bedoeling dat we zelf groepen gaan geven. Hoe of wat weten we nog niet helemaal, er zijn wel ideeën, maar we wachten even af. Het was ontzettend fijn. Lekker kunnen praten en daarna dvd studie van een uur gekeken. Toen weer snel naar school gerend met oude kleren en een cadeautje want Zoon2 had een kinderfeestje.

Dat kwam mij eigenlijk wel goed uit. Gezellig geluncht met de 2 oudsten. Dat is ook wel een keer fijn. Het brengt in ieder geval wat meer rust mee! Vanmiddag nog wat kunnen voorbereiden voor de gespreksvoeringsbijeenkomst van vanavond. Alledrie de kinderen naar de kapper en .....jawel...hard gelopen. Ik heb mezelf voorgenomen om het toch weer iets vaker te doen, tijd of geen tijd. Het is belangrijk om nu heel goed voor mezelf te zorgen. Heb ook nu weer vertrouwen dat het best gaat lukken. Ik weet het, ik ben nogal wisselend op het moment, maar ik heb weer wat vertrouwen (al voel ik me nog wel moe en uitgeput hoor). Het ging overigens nog niet zo soepel het lopen, ik kon merken dat ik de laatste weken maar 1 a 2 x per week loopt ipv 3.

Snel snel in bad en weer naar school. Hele avond gesprekken opnemen op film. Ik zag er best tegenop en heb mezelf ook maar gelijk als eerste aan geboden als 'hulpverlener'. Dat was verstandig, dan zit je toch wat lekkerder daarna. Het ging best goed. Nog genoeg te leren, maar ik ben op weg. Het waren counselingsgesprekken/loopbaangesprekken. Leuk!

Nu nog even boek op e-reader zetten. Er kwam weer een verzoek van uitgever wat ik echt niet af kon slaan. En dat zegt genoeg over mij. Ik vond het weer te interessant. Is maar duntje, dus kan wel in bed. ;-)

Morgenavond starten de kleine groepen weer. De eerste keer is bij ons. Ik heb natuurlijk gelijk geroepen dat iedereen wel kan komen eten, maar alleen J en N komen. Gezellig. Heb al wat boodschappen opgeschreven. Ik maakt 2 lasagnes (spinazie/zalm en boerenkool/shoarma) en een salade. Dat moet toch genoeg zijn.

Dan weer bijna weekend. Moet wel veel doen aan gespreksvoering, maar wil een beetje vooruit lopen.

Bijpraten

Op zaterdag weer een hele dag voetbal. Kids hebben alledrie gewonnen en waren supertrots. Zoon1 ging met vriendje uit nabijgelegen dorp mee is daar hele dag geweest. Ze hebben het erg naar hun zin gehad.

Zoon2 ging met mij en vriendin en kinderen mee naar het eerste elftal. Dat was niet zo'n groot succes. Hij was moe en veel prikkels daar.

Dochter had het leuk gehad bij haar vriendin.

's Avonds echt lekker bij kunnen praten met onze vrienden A en K. Wat een opsteker. We zitten allebei in een lastige periode en dat schept een band. Genoten nog van de foto's van vorig jaar.

Bij de voetbal nog op het idee gekomen om samen met een moeder van een vriendje van Zoon2 naar het spellenspektakel te gaan. Zij is nog nooit geweest en ik wil graag nog eens terug! Dus wie weet, misschien eind oktober nog naar Eindhoven.

Ik ga gauw uit bed, we moeten over 40 minuten weg. Ik heb 'boekentafel' vandaag, dus moet beetje op tijd zijn.

citaat

 Het is niet je plicht om je kinderen gelukkig te maken en te houden. Het is je plicht hen de vaardigheden te schenken die ze nodig zullen hebben om op eigen kracht geluk te veroveren.

John Rosemond

Vrijdag

Ben weer opperbest gestemd...gewoon eens een nachtje lekker geslapen en vandaag ook lekker door kunnen werken. Geen een afspraak, dus gewoon doordoen. Mijn 'werk-to-do' lijstje is nog enorm lang hoor, maar toch een lekker gevoel dat er een deel weg is.

Vandaag mijn boeken voor nieuwe studie binnen gekregen. Ben alweer enthousiast. Vanalles uitgeprint en een map gemaakt, maar ga nog niet gelijk beginnen hoor. Moet wel veel lezen, maar maar moet ook m'n voorbereidingen nog doen voor gespreksvoering a.s. woensdag.

Dochter is gaan logeren. Ze had er veel zin in, want ouders van vriendinnetje gingen naar de film en ze waren dus alleen thuis met de oudere broers. Alles even goed afgestemd en hun veel plezier gewenst.

Gisteravond gespreksvoering gehad in Breda. We waren lekker op tijd klaar en het ging ook gewoon lekker. Ik was goed voorbereid en kon goed mee. Terugweg ging minder. Er was een spoedreparatie aan de weg en daardoor was er een omleiding. Nou voor ik het wist zat ik in Antwerpen. Samen met nog een hele rij auto's. Zodoende toch nog niet vroeg thuis.
Mijn ouders pasten op, dat was wel fijn, want manlief had nog een 'evaluatie-avond' van de doop.

Een gesprek met ouders zorgde er ook niet voor dat de sfeer/stemming verbeterde, maar na heerlijk geslapen te hebben ben ik weer fit. Moeilijk zoveel zorgen in de familie...
Nu gezellig nog een spel spelen met Zoon1 en Man. Gezellig!

Lang geleden

Het is alweer veel te lang geleden. Kan mezelf er niet toe zetten om een stukje te schrijven. Ik heb het gevoel dat ik weinig interessants te melden heb. Toch ga ik het doen, al is het maar om een beetje van me af te schrijven. Dat helpt soms...

De drukke periode van heel veel studie is begonnen. Het is allemaal leuk en interessant, maar o zo veel.

De cursus Groei in Identiteit loopt. Het is erg leuk om te doen. Soms ben ik wel wat onzeker..het liefst zou ik aan de deelnemers vragen: hoe vind je dat ik het doe? Degene waar ik de cursus mee doe is in ieder geval tevreden en vindt het fijn om met me samen te werken. Ik kan er nog genoeg in groeien en vindt het fijn om mensen te helpen en te leren reflecteren. Het zijn wel lange dagen. Zie het thuisfront niet en ben pas om 22.30 thuis.

Verder ben ik vorige week gestart met Klinische Gespreksvoering. Degene waar ik mee samen zou gaan, haakte op de laatste dag af (ziekte) dus ik mocht alleen. Ken niemand in de groep, maar het zijn aardige mensen. Het is heel veel rollenspellen doen en dan echt tot in de kleinste details. Bij het eerste rollenspel zei ik stoer: ik ga wel als eerste als hulpverlener! Ik dacht dan ben ik er maar vanaf. De docente bleef er gelijk bij zitten en ik kreeg ook flink wat feedback. Gelukkig kan ik daar alleen maar van leren. Het is wel enorm veel werk. Ik moet voor elke week veel voorbereiden. Gesprekken op de pc bekijken en tot in detail bekritiseren/feedback geven en opdrachten maken. Ik ben nu ook nog niet klaar voor morgen.

De thesis ligt dus even stil. Ik hoop steeds dat ik wat meer tijd krijg binnenkort, tegen beter weten in. Heb helaas ook nog niet genoeg respondenten voor mijn onderzoek. We moeten er nog 70 dacht ik. Als die inleiding nou eens klaar zou zijn, heb ik het grootste gedeelte gehad.

Met dochter ben ik vorige week nog naar kinderarts geweest. Voor haar terugkerende blaasontstekingen. Er volgt nu wat onderzoek en wrs moet ze ook even langs de orthopedagoog voor het minimale aantal cc's wat ze drinkt.

Zaterdag weer dagje voetbal en 's avonds heerlijk gebarbecued met onze vrienden R & R en de kinderen. Het was heel gezellig en lekker bijgekletst. Zondag was de doop van Man. Het was een prachtige dag. Zonnig en mooi plekje. Ik mocht assisteren, maar was er nog niet zo handig in ;-) Hij glipte zo uit m'n handen, kan er nu nog om lachen. We waren pas om 14 uur thuis en daarna hadden we nog wat aanloop. Mijn ouders en zus bleven eten (iedereen z'n koelkast leeggehaald en zo konden we de barbecue weer aanzetten) en schoonouders wipten ook nog even langs. 's Avonds vroeg naar bed en met z'n allen in bed Boer zoekt vrouw gekeken.

Vandaag kreeg ik ook het eerste huiswerk -de voorbereiding-  voor mijn nieuwe studie op. Ik moet flink wat bestuderen van te voren uit 3 boeken, maar die heb ik nog niet binnen! over 2 weken start ik en de boeken zouden toch binnen moeten zijn. Het ziet er hartstikke interessant uit en denk nog maar niet aan de tijd die het weer kost.

Verder wat zorgen over Broer (ze zijn nu dakloos?) en Nichtje. Ik zou willen dat er wat duidelijkheid kwam of dat Jeugdzorg wat meer doorpakte. Het zou wat rust geven in de familie. Voor mijn ouders is het ook weer erg zwaar. Verder veel in gedachten over vriendinnen die ook weer hun eigen dingen hebben. Ik zou willen dat ik iedereen wat meer kon steunen, maar mijn sociale contacten schieten er echt een beetje bij in. Ik wil dat niet, maar het kan gewoon niet anders nu. Ik doe nog wel genoeg leuke dingen hoor, anders trek ik het niet. De auto doet het ook niet goed en de financiële consequenties van Man zijn 'ziekte' zijn ook nog niet helemaal duidelijk. Met weemoed denk ik terug aan onze prachtige vakanties de afgelopen jaren. Voorlopig zit dat er nu niet meer in denk ik. Ik probeer me er geen zorgen over te maken en het los te laten. Het helpt nl niet.

Kreeg vandaag het programma van Do you mind? binnen. Zou wel naar elke film willen. Is echt m'n genre.

Ww gaat niet zo goed, althans, het gewicht wel, maar ik ben er een beetje uit. Weet wel hoe het komt hoor. Drukte hè, ben en blijf een emotie-eter. Eet onregelmatig en snaai hier en daar wat tussendoor. Baal ervan.
Wel supergoed met Evy gelopen vandaag. Les 16. Ik moet er moeite voor doen hoor, maar vind het steeds leuker!

Zoon2 is vandaag geobserveerd op school, ik ben benieuwd wat de bevindingen zijn. Volgens de juf gaat het goed in groep 3, hij pikt het goed op. Leuk om te horen. Zelf laat hij niet zoveel los. Zoon2 heeft het ook nog niet altijd makkelijk, verveeldt zich snel op school, maar aan de andere kant vergeet hij hele stukken van z'n werk te maken, zodat het niet gerechtvaardigd is om hem nog meer werk aan te bieden. Daar baalt hij van. Nu is de plusklas ook nog tijdens gym en knutselen en ook de spaanse lessen van Dochterlief hebben ze tijdens knutselen gepland. Dan wordt het spaans toch een stuk minder aantrekkelijk. Ik denk dat ze er allebei me stoppen.

Op het werk is het ook druk. Er moet echt enorm veel gebeuren. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik steeds dicht bij mezelf moet blijven. Maak me wel een beetje zorgen over mijn contract met al die bezuinigingen, maar ik heb nog tot juni.....Het is een ieder geval een uitdagende baan!

Hè, toch lekker om even van me af te praten...

Nieuwe week

En het weekend is weer om. Waarom gaat dat toch altijd zo snel.

Ik heb voor mijn doen nog best wat gestudeerd met de nieuwe methode. Gisteravond tot 01.00 uur geloof ik. Vandaag heb ik al mijn respondenten gemaild en kan ik me weer even richten op de eerste bijeenkomst van Klinische Gespreksvoering a.s. donderdag. Leuk, ik heb er zin in.

 

Gisteravond gezellig spelletjes gedaan met Man en Zoon1. Dochter was druk met een puzzel van 1000 stukjes. Vanavond heeft ze 'm afgekregen. Vandaag hebben we dit patroon maar weer voort gezet. Heerlijk...dat ga ik straks...als ik ooit afgestudeerd ben..elke avond doen...spelletjes. Daar kan ik zo van genieten!

 

 

Dochter heeft weer een blaasontsteking ook. Vrijdag begon het weer opnieuw. Ze heeft nu een andere kuur en woensdag moet ik met haar naar de kinderarts. Ik ben benieuwd.

 

Vanmiddag heb ik mijn grenzen verlegd met Evy. Pff...het was pittig, maar ik heb het wel gehaald...les 13. Toch wel beetje trots op mezelf.

 

 

Verder ben ik erg content met mijn nieuwe fluitketel. Van de week ga ik echt de foto's eens op mijn pc zetten, dat is toch leuker.


"Don't let the fear of failure stop you from trying"
Joyce Meyer